هافبک ها در واقع بازیکنان میانی هستند که بین مدافعان و مهاجم قرار می گیرند، وظایف هافبک ها در زمین مختلف و متفاوت است، برخی هافبک ها به دفاع کمک می کنند و بیشتر اوقات باید نزدیک دفاع بمانند ، برخی در کمربند میانی زمین ایفای نقش می کنند و برخی هم به عنوان هافبک تهاجمی گرایش هجومی داشته و نزدیک به مهاجم بازی می کنند .
هافبک ها در هر سیستم و ترکیب های فوتبال وظایف خاص و جداگانه ای را که مربی می خواهد بر عهده می گیرند برای همین در بیشتر تیم ها استفاده از حداقل یک هافبک تخصصی را می بینیم . در این مطلب به وظایف هافبک ها در فوتبال خواهیم پرداخت و شما را با وظیفه اصلی هر هافبک آشنا می کنیم .
وظیفه هافبک تهاجمی
در هر سیستم فوتبال اعداد میانی تعداد هافبک ها را نشان می دهد ولی در برخی سیستم ها باید به نحوه بازی تیم دقت کنید مثلا در سیستم ۲- ۴ – ۴ که تنها دو مهاجم و چهار هافبک بازی می کنند، هافبک تهاجمی نامش مهاجم کنار کاذب است . در واقع یکی از مهاجمین همان نقش هافبک تهاجمی را بر عهده دارد، او موقعیتی آزاد میان مهاجمان و هافبک ها دارد . هافبک تهاجمی نه تنها باید شرایط بدنی خوبی داشته باشد ، بلکه باید بازیکنی تکنیکی و دریبل زن نیز باشد .
تقاضای توپ و بازی بدون توپ او را وادار می کند که شرایط بدنی عالی داشته باشد تا بتواند با تمام نیروی خود در حرکات تهاجمی تیم شرکت کند.
هافبک دفاعی اغلب جای هافبک تهاجمی را ممکن است بازی کند . همین بازیکن متناسب با سبک بازی تیم خود، بیشتر ماموریت دفاعی یا تهاجمی به عهده می گیرد. به طور کلی، یک هافبک تهاجمی دستیار کاپیتان تیم است. هنگام حمله، هافبک تهاجمی در توپ رسانی به بازیکن صاحب توپ ملحق شده و حرکت یک – دو انجام می دهند، یا به مهاجمین برای گل زدن کمک می کند .
هافبک تهاجمی با دریبل های خود می تواند دفاع حریف را به هم ریخته و مهاجمین را در کارشان یاری کند. او بدون شک چند گانه ترین هافبک زمین است. او باید از همان جلو دفاع را شروع کند و با حریف مقابله کند و حرکت تهاجمی او را مانع شود، همچنین هافبک تهاجمی می تواند با کمک هافبک های میانی تیم ضد حمله را تدارک ببیند.
وظیفه هافبک میانی (بازیگردان یا بازیساز)
از وظایف هافبک ها در فوتبال به هافبک مبانی رسیدیم ، آرزوی جوانان دستیابی به این مقام و بازی کردن در این پست محبوب است، زیرا بازیکنان جوان دوست دارند مثل بازیکنان بزرگ جهان شماره ۱۰ را بپوشند و در میانه میدان هنر خود را نشان دهند. نقش هافبک میانی متناسب با تاکتیک مورد نظر تیم فرق می کند. او باید مدیری برجسته باشد که سبک بازی را انتخاب و به تیم تحرک بدهد. او باید دیدی وسیع بر تمام نقاط زمین داشته باشد. بازی کوتاه او نشان دهنده صرف وقت و بازی بلند او به منظور سرعت دادن به بازی می باشد .باید قبل از هر پاس آن را در ذهن خود تحلیل کند تا بهترین پاس را ارسال کند و هم تیمی او به راحتی به توپ برسد.
افسوس که فوتبال نوین به بازیگردان کمتر نیاز دارد. این نوع بازیکن هدف مدافعین حریف قرار می گیرد، زیرا مهره ای موثر برای حمله بوده و پیوند دهنده قسمت های مختلف تیم است. او چه در زمین و چه در رختکن باید نفوذ زیادی بین بازیکنان تیم داشته باشد.
بازی گردان تیم غالبا سخنگوی مربی در ترتیب و تدارک بازی است. وظیفه دفاعی او متناسب با اختیارات تیم فرق می کند ( البته این وظیفه نسبت به وظایف دیگر او اهمیت زیادی ندارد).
هافبک میانی وظیفه ی سنگینی بر دوش دارد. او باید روشن بینی و هوشیاری قابل ملاحظه ای در تحلیل بازی داشته باشد. او از راه دور، با توجه به شکاف دفاع حریف، بهتر از دیگران قادر به ارزیابی نقاط ضعف حریف است. تیم متناسب با قدرت دریبل زنی او کمابیش پیشروی خواهد کرد. بازی گردان تیم نباید سر به پایین بازی کند. او نباید زیاد وقت تلف کند او بهترین نقطه برای شروع یک ضد حمله عالی است، اگر کند باشد استعداد تهاجمی تیم خوب شکوفا نمی شود. هافبک میانی باید در کلیه مراحل بازی سازی شرکت کند.
حریف غالبا انتظار دارد که او را صاحب توپ ببیند، در این صورت تیم می تواند از هافبک تهاجمی به عنوان بازی گردان استفاده کند. جدا از موضوع بازیسازی ، این بازیکن شماره ۱۰ غالبا زننده ی ضربات آزادی است که خود آن را به وجود آورده یا برای او ایجاد می کنند. او به جز دفاع منطقه ای، نقش دفاعی دیگری ندارد. یارگیری فردی خیلی زود در مورد او به اجرا در می آید و تا حد زیادی تحرک بدنش را از او می گیرد تا نتواند تیم خود را هدایت کند.
وظیفه هافبک کناری
هافبک های کناری به دو دسته هافبک چپ و راست تقسیم می شوند، بازیکنان هافبک کناری باید نیازمندی های سه پست مختلف فوتبال را در اوقات مختلف یک مسابقه برآورده سازند. به عبارت دیگر آن ها در سه پست مدافع کناری، هافبک کناری و مهاجم گوش که بیشتر به اسم وینگر می شناسم انجام وظیفه می کنند. قبل از هر چیز آن ها باید توجه خود را بیشتر روی جنبه دفاعی تمام این پست های فوتبال متمرکز کنند.
بازیکنان هافبک کناری از یک محوطه باریک و طولی در کنار زمین به طول تقریبی ۷۰ تا ۸۰ متر و عرض ۱۰ تا ۲۰ متر دفاع می کنند. بلافاصله پس از تصاحب توپ توسط حریف، آن ها باید مقدم بر هر کاری توجه خود را در جهت مستقر شدن در یک وضعیت دفاعی مناسب معطوف کنند. به طور طبیعی وظیفه آن ها ایجاب می کند که منطقه وسیعی از زمین را پوش دهند، بنابراین باید سرعت و استقامت خود را همواره و در یک سطح بالا حفظ کنند.
هنگامی که بازیکنان حریف توپ را در اختیار دارند، آن ها از منطقه دروازه و فضاهای داخلی محوطه جریمه محافظت می کنند. دارای سرعت و استقامت بسیار خوبی هستند.هنگامی که حریف در نیمه زمین خود توپ را در اختیار دارد، آن ها وضعیت های پوشش دفاعی خوبی را به وجود می آورند آنها بیشتر کمک را به مدافعان کناری پشت سر خود می کنند.
پاس های بلند خوبی برای هم تیمی های خود ارسال می کنند و در بیشتر حملات تیم شرکت داشته و باید بتوانند بهترین سانتر را به سمت دروازه حریف بکنند. هافبک های کناری بدون مرتکب شدن خطا، می توانند بازیکنان حریف را کنترل و از بازی خارج کنند. هافبک های چپ و راست زمان درگیرشدن با حریف و دفاع تأخیری را خوب تشخیص می دهند.
وظفه هافبک دفاعی
با وجود این که موقعیت هافبک دفاعی جلوتر از مدافعین است، او یکی از ستون های اصلی دفاع می باشد. شرایط بدنی او باید بسیار عالی باشد، زیرا هافبک دفاعی یکی از بازیکنانی است که بیشتر از همه باید بدود. اگر شما هم می خواهید بدنی سفت و عضلانی داشته باشید از مواد غذایی عضله ساز طبیعی و خانگی استفاده کنید .
وظیفه هافبک دفاعی در فوتبال در میانه زمین است که از حمله ی حریف جلوگیری می کند و در این امر نباید سعی کند که تکنیک خود را نمایش دهد. نقش هافبک دفاعی متناسب با منطقه ای که بازی می کند لحظه به لحظه فرق می کند. هنگامی که او در دفاع است، مکمل مدافعین بوده یا مسئولیت دفاعی خویش را که از میانه ی زمین آغاز کرده است، ادامه می دهد.
هنگامی که در وسط زمین است، یا کمک بازی گردان تیم با هافبک تهاجمی، بازی دفاعی خود را رها می کند. هافبک دفاعی که مبارزی فوق العاده است، هرگز نباید غفلت کند. تیمی که دفاعی خوب دارد، ضرورتا باید هافبک دفاعی خوب هم داشته باشد.
